Met de Wet elektronische registratie notariële akten is de Registratiewet 1970 gewijzigd met als doel om de administratieve lasten van het notariaat te verminderen en om op de uitvoeringskosten van de Belastingdienst te bezuinigen.
In de evaluatie is onderzocht in hoeverre de doelstellingen van de wetswijziging zijn gerealiseerd. Daarnaast is verkend hoe de registratie van notariële akten en van onderhandse akten verder kan worden verbeterd.
De Belastingdienst zal voortaan per kwartaal een rapportage opstellen over de gevallen waarin door notarissen onjuiste registratie van notariële akten heeft plaatsgevonden en deze met de KNB bespreken om te bezien of, en zo ja welke, gerichte acties ondernomen kunnen worden om de onjuiste en onvolledige registraties door notarissen terug te dringen.
De Minister voor Rechtsbescherming zal een verkenning doen naar de noodzaak om het Bureau Financieel Toezicht inzage te verschaffen in het register van notariële akten.
De onderzoekers bevelen aan de registratie van onderhandse akten door de Belastingdienst te digitaliseren. Omdat de Belastingdienst bovendien geen gebruik maakt van de inhoud van onderhandse akten voor de uitvoering van zijn fiscale taken én de Belastingdienst voor een grote veranderopgave staat, verdient het volgens de onderzoekers aanbeveling om de discussie te voeren welke partijen in aanmerking komen deze taak van de Belastingdienst over te nemen.
Zowel het onderbrengen van het register bij een andere organisatie als het mogelijk maken van digitale registratie vergt wijziging van wet- en regelgeving. Op grond van nader onderzoek zal het kabinet beslissen op welke wijze digitalisering van het register van onderhandse akten kan worden gerealiseerd en bij welke partij dit het beste vorm kan worden gegeven.
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Belastingrecht algemeen, Belastingen van rechtsverkeer
Regelgevende instantie: Ministerie van Financiën
Editie: 17 december