Belanghebbende, X, heeft een concessie om in verschillende gemeenten laadpalen te plaatsen en te exploiteren. De laadpalen zijn in gebruik bij X maar door natrekking eigendom geworden van de gemeenten. X vraagt de Belastingdienst om de laadpalen voor de energiebelasting en de opslag duurzame energie te clusteren per concessiegebied, zoals dit ook gebeurt voor onder meer straatverlichting en bushokjes. X heeft hier belang bij vanwege het degressieve tarief van de energiebelasting. X acht het in strijd met het gelijkheidsbeginsel dat solitaire laadpalen onevenredig zwaarder belast worden dan laadpalen die onderdeel uitmaken van een groter WOZ-object.
Rechtbank Gelderland oordeelt dat losse laadpalen binnen een gemeente geen WOZ-samenstel vormen en dus ieder afzonderlijk in de energiebelasting worden betrokken. De losse laadpalen vormen de kleinst mogelijke eenheid als bedoeld in art. 16 onderdeel c Wet WOZ, maar samenstelvorming is niet mogelijk omdat de laadpalen niet naar de omstandigheden bij elkaar horen als bedoeld in art. 16 onderdeel d Wet WOZ. De palen functioneren zelfstandig, zijn technisch niet afhankelijk van elkaar en staan ook niet met elkaar in verbinding. Ze worden niet samen gebruikt en zouden ook afzonderlijk door een ander kunnen worden geëxploiteerd. De complexbepaling reikt niet zover dat de afzonderlijke laadpalen gezien hun uiterlijke herkenbaarheid en onderlinge afstand als één object kunnen worden gezien. Bovendien ontbreekt geografische samenhang gelet op het feit dat de laadpalen door de hele gemeente verspreid staan. Het beroep van X is ongegrond.
Wetsartikelen:
Wet waardering onroerende zaken 16
Wet belastingen op milieugrondslag 47
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Milieuheffingen, Waardering onroerende zaken
Instantie: Rechtbank Gelderland
Editie: 6 juli