In zijn IB-aangifte claimt X aftrek van specifieke zorgkosten. Dit betreft onder andere een natrium beperkt dieet van zijn echtgenote. De inspecteur staat aftrek van dit dieet niet toe, omdat X geen dieetverklaring overlegt. De inspecteur stelt het inkomen vervolgens vast op € 13.806. Rechtbank Noord-Holland stelt vast dat X zijn standpunt over de aftrek van extra kosten van een op medisch voorschrift gehouden dieet ter zitting heeft laten vallen. X voert in hoger beroep aan dat hij recht heeft op aftrek van kosten van een op medisch voorschrift gehouden dieet wegens het volgen van twee diëten en overlegt een dieetverklaring. Hof Amsterdam oordeelt dat X zijn stelling over de dieetkosten uitdrukkelijk en dubbelzinnig heeft prijsgegeven en dat hij deze stelling dus niet meer in hoger beroep kan aanvoeren. X gaat in cassatie. In cassatie stelt X dat hij in hoger beroep voor het eerst eigen dieetkosten heeft opgevoerd, vergezeld van een dieetverklaring. De Hoge Raad stelt X in het gelijk en verwijst het geding naar Hof Den Haag.
Hof Den Haag volgt hetgeen X en de inspecteur ter zitting zijn overeengekomen en verlaagt het belastbaar inkomen uit werk en woning naar € 13.686. Verder wordt de beschikking belastingrente verlaagd en kent het hof een proceskostenvergoeding van € 1050 toe aan X.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 6.17