Belanghebbende, X bv, krijgt naheffingsaanslagen lb/pvv over de jaren 2006 en 2007 opgelegd met boeten van 50%. X bv had in die jaren auto's aan haar dga ter beschikking gesteld waarmee voor minder dan 500 privé kilometers zou zijn gereden. Naar aanleiding van een boekenonderzoek bij X bv zijn de in geschil zijnde naheffingsaanslagen met boeten opgelegd. Volgens de inspecteur voldoen de rittenadministraties niet aan de daartoe gestelde eisen. De rechtbank handhaaft de naheffingsaanslagen maar vermindert de boeten. X bv komt in hoger beroep. In navolging van de rechtbank beslist Hof Amsterdam dat de rittenregistraties niet zijn opgemaakt op de in de Uitvoeringsregeling LB 2001 voorgeschreven wijze. De dga heeft immers na afloop van de ritten de vertrek- en aankomstadressen niet vermeld en niet genoteerd of de rit voor privédoeleinden of zakelijk doeleinden werd gemaakt. Deze registratie is achteraf opgemaakt en aangevuld. Door deze wijze van reconstrueren van de gereden ritten, zonder acht te slaan op de kilometerstand van de auto, kan al geen sprake zijn van een betrouwbare rittenadministratie om te doen blijken dat met de auto niet meer dan 500 km per jaar privé is gereden. De naheffingsaanslagen worden gehandhaafd. Het hof is het verder met de rechtbank eens dat boeten van 25% wegens grove schuld passend en geboden zijn. Van (voorwaardelijk) opzet is geen sprake, maar X bv had zich ervan bewust dienen te zijn dat zij met haar gebrekkige kilometeradministratie niet kon voldoen aan de zware bewijslast die artikel 13bis, lid 4, Wet LB 1964 op haar legt om van de afdracht van loonbelasting betreffende het ter beschikking stellen van de auto aan haar dga af te kunnen zien. Het hoger beroep is ongegrond.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 13bis
Algemene wet inzake rijksbelastingen 67f