De definitieve aanslag IB/PVV 2012 wordt overeenkomstig de door X ingediende aangifte geautomatiseerd opgelegd. Daarbij wordt onder andere een bedrag van € 5002 aan specifieke zorgkosten in aftrek toegelaten. Na het vaststellen van de definitieve aanslag wordt onderzoek gedaan naar het aangiftegedrag van de gemachtigde van X. In dat kader is aan X een vragenbrief gestuurd met het verzoek de door hem opgevoerde aftrekposten te onderbouwen. X slaagt niet geheel in deze onderbouwing. Gevolg is een navorderingsaanslag IB/PVV 2012 die in de bezwaarfase wordt verminderd. De rechtbank verklaart het beroep van X ongegrond.

Hof Amsterdam beslist dat X er niet in slaagt om feiten of omstandigheden aannemelijk te maken die de door hem bepleite hogere aftrek van uitgaven voor specifieke zorgkosten dan reeds geaccepteerd rechtvaardigen. Net als de rechtbank is het hof van mening dat de bewijsnood waarin X stelt te verkeren voor zijn rekening en risico komt, ook al bestaat voor X niet een bewaarplicht voor bescheiden betreffende zorgkosten. Door het niet in aftrek aanvaarden van de opgevoerde uitgaven heeft de inspecteur niet gehandeld in strijd met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Het hoger beroep van X is ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden 6

Algemene wet inzake rijksbelastingen 16

Wet inkomstenbelasting 2001 6.17