In de jaren 1973-1999 kende het Verenigd Koninkrijk twee verschillende stelsels om de dubbele belasting voor aandeelhouders enigszins te verminderen. Het ene bestond uit een vrijstellingsmethode voor binnenlandse dividenden en een verrekenings- (of krediet-)methode voor buitenlandse dividenden. In zijn arrest van 12 december 2006, nr. C-446/04 (V-N 2007/5.9) inzake de Test Claimants in the Franked Investment Income (FII) Group Litigation (hierna: Test Claimants) oordeelde het Hof van Justitie EU (HvJ EU) onder andere dat de twee stelsels niet in strijd zijn met het EU-recht, onder de voorwaarde dat: „het belastingtarief voor buitenlandse dividenden niet hoger is dan het tarief voor binnenlandse dividenden en het belastingkrediet ten minste gelijk is aan het bedrag dat is betaald in de lidstaat van de uitkerende vennootschap, tot beloop van het bedrag van de belasting in de lidstaat van de ontvangende vennootschap". De Britse rechter heeft inmiddels in dezelfde procedure – die nog steeds niet is afgerond – nieuwe prejudiciële vragen gesteld.
Het HvJ EU oordeelt dat het EU-recht zich verzet tegen de Britse regeling waarbij voor binnenlandse dividenden de vrijstellingsmethode en voor buitenlandse dividenden de verrekeningsmethode geldt. Deze regeling is namelijk van toepassing als is aangetoond dat het belastingkrediet dat de ontvangende vennootschap is verleend bij de toepassing van de verrekeningsmethode, gelijk is aan het bedrag van de belasting dat daadwerkelijk is betaald over de winst waaruit de dividenden zijn uitgekeerd. Verder is dan nog vereist dat het effectieve belastingniveau voor de vennootschapswinst in de betrokken lidstaat doorgaans lager is dan het voorziene nominale belastingtarief.
Wetsartikelen:
Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie 63
Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie 49
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Europees belastingrecht
Instantie: Hof van Justitie van de Europese Unie
Editie: 14 november