X exploiteert een horecagelegenheid. In geschil is of het verlaagde btw-tarief van toepassing is op de alcoholhoudende drank die X bij lunches, diners en op het terras serveert. Volgens de inspecteur is namelijk het algemene tarief van toepassing. X voert hierbij onder andere aan dat het in de praktijk in toenemende mate ondoenlijk is om de omzet voor de btw-heffing te splitsen (in verband met de ontwikkeling dat steeds meer met all-in-one prijzen wordt gewerkt). Volgens X zou er daarom één btw-tarief moeten gelden voor de restaurantdiensten, zonder uitzondering van de alcoholische dranken.
Rechtbank Gelderland oordeelt dat de Nederlandse praktijk niet in strijd met het EU-recht is. De rechtbank overweegt hierbij dat de Btw-richtlijn uitdrukkelijk toestaat om in het kader van één restaurantdienst twee verschillende btw-tarieven te hanteren, en de levering van alcoholhoudende drank in het kader van die dienst van het verlaagde tarief uit te sluiten. Volgens de rechtbank is de regeling in de Nederlandse wet dan ook in overeenstemming met hetgeen krachtens de Btw-richtlijn is geoorloofd, ook al is de uitsluiting in de Nederlandse wet iets anders geformuleerd dan in de Btw-richtlijn. Ten aanzien van de stelling van X dat het in de praktijk in toenemende mate ondoenlijk is om de omzet voor de btw-heffing te splitsen, merkt de rechtbank op dat X zich tot de wetgever moet wenden als hij zich niet kan verenigen met de door de wetgever gemaakte keuze. Het gelijk is aan de inspecteur.
Wetsartikelen:
Wet op de omzetbelasting 1968 9
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Omzetbelasting
Instantie: Rechtbank Gelderland
Editie: 14 oktober