X, een autohandelaar, is strafrechtelijk veroordeeld voor grootschalige drugshandel en wapenbezit. Mede op basis daarvan legt de Belastingdienst (navorderings)aanslagen IB/PVV 2017 en 2019 inclusief belastingrente en boetes op. Uit vermogensvergelijkingen blijkt namelijk dat X aanzienlijk meer uitgaven doet dan met zijn aangegeven inkomen mogelijk is.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X niet de vereiste aangiften heeft gedaan en dat daarom omkering van de bewijslast op zijn plaats is. De inspecteur heeft aannemelijk gemaakt dat er sprake is van niet-aangegeven inkomsten. Uit de vermogensvergelijkingen volgt dat er aanzienlijke inkomsten zijn die X niet heeft aangegeven. Dit heeft ertoe geleid dat de volgens de aangifte verschuldigde belasting verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting. Het betreft een aanzienlijk bedrag en X is zich hiervan bewust geweest. X heeft niet de vereiste aangifte gedaan en dit rechtvaardigt omkering van de bewijslast. De inspecteur heeft redelijke schattingen gemaakt en X heeft niet overtuigend aangetoond dat de aanslagen te hoog zijn. De inkomsten zijn terecht als resultaat uit overige werkzaamheden aangemerkt en niet als winst zoals X bepleit. De boeten zijn passend wegens voorwaardelijk opzet, maar worden gematigd met 15% vanwege overschrijding van de redelijke termijn (‘undue delay’). X' beroepen zijn ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 27e

Algemene wet inzake rijksbelastingen 3.90