Belanghebbende, werkgever X bv, stelt projectmanagers ter beschikking voor IT-gerelateerde projecten. De managers werken doorgaans bij de klant. De inspecteur legt X bv een naheffingsaanslag LB op omdat zij één manager, manager Y, langer dan twee jaar een onbelaste vergoeding voor kosten van dubbele huisvesting heeft verstrekt omdat Y (nog) niet is verhuisd. Y is in 2002 naar het noorden van het land verhuisd in de verwachting daar te worden gedetacheerd, maar zijn werkgebied ligt sindsdien in het midden en westen van het land. De termijn van detachering –per afzonderlijk project – heeft niet langer dan twee jaren geduurd. In geschil is of de termijn van twee jaar van artikel 15b, eerste lid, letter i Wet LB (tekst 2009) per opdracht geldt, zoals de X bv verdedigt of per dienstbetrekking, zoals de inspecteur stelt. Wanneer de rechtbank Den Haag oordeelt dat de termijn geldt per dienstbetrekking en de naheffingsaanslag loonheffingen op dit onderdeel in stand blijft, gaat X bv in hoger beroep.
Hof Den Haag oordeelt, anders dan de rechtbank, dat uit de wettekst en de wetsgeschiedenis is af te leiden dat er een verband moet zijn tussen de vergoeding en een periode van ten hoogste twee jaren. Daaruit volgt naar het oordeel van het hof dat iemand die verschillende keren tijdens zijn dienstbetrekking komt te staan voor het maken van kosten van dubbele huisvesting ter zake van de dienstbetrekking, elk van die keren die kosten onbelast kunnen worden vergoed voor een periode van maximaal twee jaren. De voornoemde uitleg van de rechtbank zou er toe leiden dat een werkgever elke periode van dubbele huisvesting waarover hij een vergoeding heeft verleend per werknemer extracomptabel zou moeten bijhouden. Dit kan volgens het hof niet de bedoeling van de wetgever zijn geweest. Het hof vermindert de naheffingsaanslag. De rechtbank had de vergrijpboete al vernietigd.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 15b
Algemene wet inzake rijksbelastingen 67f