Belanghebbende, Stichting X, maakt via haar gemachtigde deel uit van een groep van ruim 700 werkgevers die per 1 januari 2014 eigenrisicodrager wil worden voor de Ziektewet. Na hiertoe eerst digitaal te zijn aangemeld, levert haar gemachtigde op 5 november 2013 een lijst in met alle benodigde gegevens en bijlagen. De lijst is door een medewerker van de Belastingdienst gestempeld en er is voor ontvangst getekend. Dit is echter niet gebeurd met de bijlagen. Naderhand stelt de Belastingdienst dat er geen stukken van X zijn aangetroffen. In geschil is of de aanvraag van X terecht is afgewezen. Volgens Rechtbank Den Haag heeft X niet tijdig de vereiste aanvraag gedaan. X gaat in hoger beroep en verzoekt om een voorlopige voorziening. De Voorzieningenrechter van Hof Den Haag oordeelt dat de inspecteur X op de voet van art. 4:5 Awb de mogelijkheid tot tijdig herstel van het verzuim had moeten bieden alvorens op de aanvraag te beslissen. In de bezwaarfase heeft X de aanvraag alsnog gecompleteerd. Door de inspecteur is niet gesteld dat deze stukken niet bestonden op 5 november 2013. Het beroep van X is dus gegrond en X wordt alsnog per 1 januari 2014 aangemerkt als eigenrisicodrager. De voorzieningenrechter kan namelijk onmiddellijk uitspraak doen in de hoofdzaak als na de zitting blijkt dat nader onderzoek redelijkerwijs niet kan bijdragen aan de beoordeling van de zaak. Door deze beslissing heeft X niet langer belang bij haar verzoek om een voorlopige voorziening en wordt dat verzoek vervolgens afgewezen.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet financiering sociale verzekeringen 40

Algemene wet bestuursrecht 8:86

Algemene wet bestuursrecht 4:5