Belanghebbende, de heer X, woont in 2007 in Nederland en is dat jaar werkzaam op een Nederlands binnenvaartschip waarvoor medio 2007 een Rijnvaartverklaring is afgegeven. X staat op de loonlijst van een Luxemburgse bedrijf, C sarl. De Rijnvaartverklaring vermeldt B bv als eigenaar van het schip en C sarl als de exploitant. In 2006 heeft Luxemburg een E-101 verklaring aan X afgegeven. In zijn IB-aangifte voor 2007 verzoekt X om vrijstelling van premie volksverzekeringen. De inspecteur weigert dit. Volgens Rechtbank Den Haag valt X onder het Rijnvarendenverdrag zodat de sociale verzekeringsplicht op grond van dit verdrag moet worden beoordeeld. X maakt niet aannemelijk dat C sarl het schip feitelijk exploiteert. B bv krijgt namelijk de vrachtopbrengsten van het schip. Voorts komen de afschrijvings- en onderhoudskosten voor haar rekening. X gaat in hoger beroep.
Hof Den Haag (MK I, 2 september 2014, BK-13/01727, V-N 2014/61.2.3) oordeelt dat de E-101 verklaring in casu toepassing mist, aangezien in de Verordening 1408/71 uitdrukkelijk een uitzondering is opgenomen voor het Rijnvarendenverdrag. X stelt weliswaar dat een onderbreking in zijn sociale verzekeringspositie hem zeer benadeelt in zijn pensioenopbouw. X onderbouwt dit echter niet met feiten en omstandigheden, zodat dit standpunt faalt wegens gebrek aan feitelijke grondslag. Het beroep van X is ook voor het overige ongegrond. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Premieheffing, Sociale zekerheid algemeen
Instantie: Hoge Raad
Editie: 2 maart