X plaatst vanwege haar moeilijke financiële positie een contactadvertentie op internet geplaatst waarin zij om financiële hulp vraagt. Zij komt in contact gekomen met een medewerker van Rijkswaterstaat, die haar vanaf augustus 2012 geld overmaakt vanuit zijn eigen rekening. Vanaf 2017 worden er rechtstreeks vanuit een bankrekening van Rijkswaterstaat geld aan haar overgemaakt. In totaal is er in de periode van 28 februari 2017 tot en met 25 januari 2019 een bedrag van € 139.414 overgemaakt van de bankrekening van Rijkswaterstaat op de rekening van X. Van het totale bedrag heeft X € 28.100 doorgestort naar een bankrekening van de medewerker van Rijkswaterstaat. X heeft geen werkzaamheden verricht voor Rijkswaterstaat en heeft verder geen banden met Rijkswaterstaat. De medewerker van Rijkswaterstaat maakt valse opdrachten en facturen aan op naam van een bedrijf waarop het bankrekeningnummer van X staat vermeld. Hij dient deze facturen in bij Rijkswaterstaat en zorgt zelf voor de goedkeuring en uitbetaling van de facturen aan X. In beroep is in geschil of de door X ontvangen bedragen van Rijkswaterstaat als resultaat uit overige werkzaamheden moeten worden aangemerkt.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de door X ontvangen bedragen van Rijkswaterstaat als resultaat uit overige werkzaamheden moeten worden aangemerkt. X heeft actief heeft meegewerkt aan de oplichting door de medewerker van Rijkswaterstaat haar bankrekening ter beschikking te stellen en een deel van de ontvangen bedragen door te storten. Daarbij is aannemelijk dat X wist dat de ontvangen bedragen niet afkomstig waren van het salaris van de medewerker van Rijkswaterstaat. De omschrijvingen van de ontvangen geldbedragen wijken dusdanig af van een reguliere salarisbetaling dat dit X moet zijn opgevallen. Er is sprake van resultaat uit overige werkzaamheden in de jaren 2018 en 2019. De inspecteur heeft terecht nagevorderd over het jaar 2018 vanwege kwade trouw aan de zijde van X.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet inkomstenbelasting 2001 3.94