Belanghebbende, X, is gebruiker van een gecombineerd verpleeg- en verzorgingshuis in de gemeente Veere. De mate van zorg in het huis is afhankelijk van de behoefte en/of het ziektebeeld van de bewoner. De zorgzwaartepakketten variëren van 1 (lichte zorgbehoefte) tot 8 (intensieve zorgbehoefte). De meeste bewoners wonen op eenpersoonswooneenheden die bestaan uit hetzij een woonslaapkamer hetzij een gescheiden woon- en slaapkamer met daarnaast een badkamer met douche en toilet en een pantry met spoelbak (geen kookgelegenheid) en koelkast. Het complex heeft twee vleugels waarbij de ene vleugel is gericht op verpleging (verpleegcentrum) en de andere op verzorging (zorgcentrum). Deze bewoners op de begane grond hebben een eigen tuin. Het verpleegcentrum beschikt over een psychogeriatrische afdeling en een somatische verpleegafdeling. X verschilt met de gemeente van mening over de toepassing van de woondelenvrijstelling van art. 220e Gemeentewet. Rechtbank Middelburg oordeelt dat het huis, gelet op de zorgzwaarte-indicatie, geen woondelen bevat.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt anders dan de rechtbank dat de woondelenvrijstelling van toepassing is voor het huis van X. Het hof overweegt dat het woon-zorgcomplex in de eerste plaats de functie van woon- en verblijfsruimte voor de bewoners heeft, ook al wordt zorg naar behoefte verleend. Volgens het hof is er qua woonfunctie geen duidelijk verschil tussen personen die op zichzelf blijven wonen en alle hulp, zorg en verpleging inkopen en personen die kiezen voor een verblijf in een complex als onderhavige waar al deze diensten al aanwezig zijn. Verder stelde het hof vast dat het centrum het waarborgen van de privacy van de bewoners nastreeft en daarop de indeling en de inrichting van de wooneenheden afstemt en de bewoners een grote mate van vrijheid in hun dagelijkse leefomgeving toelaat. Ook bij de psychogeriatrische afdeling en de somatische verpleegafdeling overheerst volgens het hof de woonfunctie zodanig dat de ruimtes hoofdzakelijk tot woning dienen dan wel hoofdzakelijk dienstbaar zijn aan woondoeleinden. Hieraan doet niet af dat op deze afdelingen meer beperkingen van de zelfstandigheid en de privacy zijn en in meerdere of mindere mate intensive zorgverlening plaatsvindt. Noch 24-uurs zorg noch ‘zorg met verblijf' hoeft in de weg te staan aan de toepassing van de woondelenvrijstelling (vgl. HR 10 februari 2012, nr. 10/05194, V-N 2012/11.27). Het hoger beroep van X is gegrond.

[Bron Uitspraak]