Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat toepassing van art. 13d lid 4 Wet VPB 1969 niet in strijd komt met doel en strekking van de bepaling enkel omdat de deelnemingsverhoudingen binnen de fe niet zichtbaar zijn. Het hof wijst daarbij op de wetsgeschiedenis en de jurisprudentie.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat het reguliere omzetbelastingtarief van toepassing is op de organisatie van grootkoorprojecten door een dirigent. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

De Kennisgroep reorganisatiefaciliteiten en fiscale eenheden heeft voor twee praktijksituaties de vraag beantwoord of een FGR de doorschuiffaciliteit van art. V Wet aanpassing fonds voor gemene rekening en vrijgestelde beleggingsinstelling (WFGR) kan toepassen indien de FGR voor 1 januari 2025 wordt beëindigd.

Advocaat-generaal Pauwels concludeert dat de uitleg van het hof van art. 47 Wfsv correct is. De tekst biedt steun voor de door het hof gegeven uitleg. De A-G merkt daarbij vervolgens op dat de tekst geen steun biedt voor de uitleg die de staatssecretaris voorstaat.

Advocaat-generaal Pauwels concludeert dat het hof de bewijslast omtrent het aanvoeren van weigeringsgronden correct heeft verdeeld. De A-G merkt daarbij op dat niet X BV, maar de inspecteur belang heeft bij toepassing van art. 3.20 en/of 3.21 Regeling Wfsv.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat een bezwaarschrift tegen een BTW-aangifte, waaruit per saldo geen te betalen BTW volgt, ontvankelijk is. Omdat de dirigeerwerkzaamheden van X een gelijkwaardig element vormen van de totale dienst, is op alle elementen van de dienst het 21%-tarief van toepassing. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de heffingsambtenaar met het gebruik van Taxatiewijzers de WOZ-waarde van de onroerende zaak van X niet te hoog heeft vastgesteld. De heffingsambtenaar heeft het object terecht afgebakend als niet-woning. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Minister Heinen van Financiën geeft schriftelijk antwoord op vragen die bij het wetgevingsoverleg van 8 november 2024 zijn gesteld over het pakket Belastingplan 2025. Ook geeft hij een appreciatie op de vanuit de Tweede Kamer reeds ingediende amendementen.

Rechtbank Den Haag oordeelt dat de inspecteur het vervreemdingsvoordeel van de ab-aandelen terecht heeft vastgesteld op € 1,5 mln. Uit het arrest van de Hoge Raad van 22 september 2017 volgt dat de verkrijgingsprijs van de aandelen € 9075 bedraagt en niet het door X bepleite bedrag van € 611.000. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat het ‘tenminste’-beding geen vast overeengekomen arbeidsduur tot gevolg heeft. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

In november 2024 verstuurt de Belastingdienst nogmaals brieven aan belastingplichtigen voor wie de termijn voor het opleggen van een box 3-aanslag over 2021 dreigt te verjaren. Eerder verstuurde de Belastingdienst hierover al brieven in augustus en september 2024.

Advocaat-generaal Pauwels concludeert dat de uitleg van het hof van art. 47 Wfsv correct is. De tekst biedt steun voor de door het hof gegeven uitleg. De A-G merkt daarbij vervolgens op dat de tekst geen steun biedt voor de uitleg die de staatssecretaris voorstaat.

A-G Koopman is van mening dat art. 2.17 lid 4 Wet IB 2001 niet zo kan worden uitgelegd dat ook in het kader van carry back nog de mogelijkheid bestaat om de verdeling van box 3 tussen de fiscale partners op grond daarvan te wijzigen.

A-G Koopman is van mening dat herziening van de onderlinge toerekening van de inkomsten uit eigen woning zonder beperkingen mogelijk is zolang de navorderingsaanslag nog niet onherroepelijk is.