Om de informatiebeschikkingsprocedure te verkorten is voorgesteld om de rechtsgang te beperken tot één fiscale feitenrechter en de Hoge Raad. Voor de fiscale feitelijke rechtsgang zijn de gerechtshoven aangewezen. De Raad voor de Rechtspraak is geen voorstander van één fiscale feitenrechter, maar geeft in geval van één feitenrechter ook de voorkeur aan de gerechtshoven.
Het tweede voorstel ziet op de beperking van de rechtsvraag door wettelijk vast te leggen dat het oordeel door de feitenrechter is beperkt tot de rechtmatigheid van de vragen van de inspecteur en de juistheid van het oordeel van de inspecteur dat de belastingplichtige niet heeft voldaan aan zijn informatieverplichtingen. De rechtsvraag over de omkering en verzwaring van de bewijslast blijft behouden tot de procedure tegen de belastingaanslag zelf. De Raad is van mening dat er in dit verband aandacht moet worden besteed aan hoe dit voorstel zich verhoudt tot art. 8:69 van de Algemene wet Bestuursrecht. Daarnaast verdient het aanbeveling om in het wetsvoorstel aandacht te besteden aan art. 52a van de Algemene wet inzake Rijksbelastingen.
Tegen het laatste voorstel om de administratieplicht los te koppelen van de informatiebeschikking heeft de Raad geen bezwaren.
De Staatssecretaris zal een uitgewerkt conceptwetsvoorstel ter consultatie aanbieden en de Raad daarna opnieuw om advies vragen.
[Nieuwsbron] [Nieuwsbron] [Nieuwsbron]
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting
Regelgevende instantie: Ministerie van Financiën
Editie: 1 april