Belanghebbende, de heer A, wint in 2005 een procedure tegen het UWV over een WAO-uitkering en ontvangt in dat kader € 39.000. Dit geld investeert A in een ontmoetingsruimte voor Turkse mannen. Deze ruimte bevindt zich op een gehuurde bovenverdieping van een horecapand. Het geld dat A er in steekt, is successievelijk weer terugbetaald. Er worden dranken en etenswaren verkocht en er staan enkele pooltafels. Tot eind 2009 is er ook een gokautomaat. A fungeert als contactpersoon bij de eigenaar van het pand, de leveranciers en A doet de administratie. Er is nimmer btw betaald. In geschil zijn de aan A opgelegde btw-naheffingsaanslagen over de jaren vanaf 2006 en de vergrijpboete van € 1000. Rechtbank Haarlem oordeelt dat A de bovenzaal exploiteert en dus terecht als btw-ondernemer is aangemerkt. Voor wat betreft de boete wordt overwogen dat A had moeten informeren naar de fiscale gevolgen van het starten van de onderhavige activiteit. De boete is door de inspecteur reeds voldoende gematigd vanwege de samenloop met de IB-boetes. A gaat in hoger beroep.
Hof Amsterdam oordeelt dat de rechtbank op goede gronden een juiste beslissing heeft genomen en maakt de gebruikte overwegingen tot de zijne. Op de zitting is namens A niemand verschenen. De gemachtigde van A verklaart kort voor de zitting tegenover de griffier dat hij zich na het indienen van het hoger beroep heeft teruggetrokken. Aangezien hierover noch van de gemachtigde noch van de advocaat bericht was ontvangen, is er geen reden de zitting te verdagen. De beroepen van A zijn ongegrond.
Wetsartikelen:
Wet op de omzetbelasting 1968 7
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Omzetbelasting
Instantie: Hof Amsterdam
Editie: 16 december