A en B maken deel uit van het bestuur van belanghebbende, X nv. De dienstbetrekking van A wordt per 1 mei 2011 beëindigd, en de dienstbetrekking met B per 31 december 2012. In verband met de beëindiging van de arbeidscontracten ontvangen A en B afkoopsommen, en ook nog bonussen. X nv is het niet eens met de pseudo-eindheffing excessieve vertrekvergoeding (art. 32bb Wet LB 1964) die wordt geheven in verband met deze uitkeringen. Rechtbank Gelderland oordeelt dat de pseudo-eindheffing excessieve vertrekvergoeding zich niet richt op bestraffing, en dan ook niet in strijd is met art. 6 EVRM. Verder is de maatregel ook niet in strijd met art. 1 EP, art. 14 EVRM, art. 26 IVBPR en art. 1 Wet LB 1964.
Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de pseudo-eindheffing geen ‘criminal charge' is in de zin van art. 6 EVRM. Het hof overweegt daarbij dat het doel om een ontmoedigende werking te laten uitgaan van de regeling, niet maakt dat toepassing van de pseudo-eindheffing daardoor een bestraffend of afschrikwekkend karakter krijgt dat de aard van de overtreding ‘criminal' maakt. Het hof stelt X nv nog wel in het gelijk ten aanzien van de berekening van de pseudo-eindheffing voor A, op wiens beloning de 30%-regeling van toepassing was. Volgens het hof moet voor de bepaling van het toetsloon namelijk wel rekening worden gehouden met de toepassing van de 30%-regeling. Het hof gelast de inspecteur om een teruggaaf van de pseudo-eindheffing aan X nv te verlenen.
Lees ook de thema's Eindheffingen: Loonbelasting heffen van de werkgever en De 30%-regeling.
Wetsartikelen:
Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden 6
Wet op de loonbelasting 1964 32bb
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Loonbelasting
Instantie: Hof Arnhem-Leeuwarden
Editie: 5 oktober