Staatssecretaris Van Rij van Financiën heeft de nota naar aanleiding van het nader verslag en de tweede nota van wijziging bij de Fiscale verzamelwet 2024 (36342) naar de Tweede Kamer gestuurd.

De Hoge Raad oordeelt dat het hof geen inzicht heeft gegeven in zijn oordeel dat met een juiste doorrekening geen aftrekbaar liquidatieverlies resteert. De Hoge Raad kan daardoor niet beoordelen of het hof een correcte berekening heeft gemaakt.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet heeft doen blijken dat de uitspraken op bezwaar onjuist zijn. Daarbij is van belang dat de informatiebeschikking met betrekking tot de jaren 2008 en 2009 onherroepelijk vaststaat, en dat dit verzwaring en omkering van de bewijslast als gevolg heeft.

Rechtbank Limburg oordeelt dat de heffingsambtenaar een bezwaarschrift niet zowel ongegrond als niet-ontvankelijk kan verklaren. Het is of het één of het ander. De rechtbank kiest de burgervriendelijke benadering en gaat uit van de ongegrondverklaring.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op het verlaagde tarief van 2% overdrachtsbelasting voor de tweede woning, omdat niet is voldaan aan de voorwaarden voor gebruik als hoofdverblijf.

Het Kerst-arrest¹ en de juni-arresten², in combinatie met de nasleep van het besluit om niet-bezwaarmakers geen rechtsherstel te bieden (Kamerstukken II 2022/23, 32140, nr. 137), hebben de fiscale praktijk ertoe gebracht om tegen elke fiscale beschikking met een ‘gevoelde onevenredigheid’ bezwaar te maken. Op (zakelijke) social media regent het dan ook berichten met slogans als ‘bezwaar, bezwaar, bezwaar’.

De Hoge Raad oordeelt dat de klachten van X niet kunnen leiden tot vernietiging van de verwijzingsuitspraak (art. 81 lid 1 Wet RO). Ambtshalve wordt overwogen dat meer dan twee jaren zijn verstreken na het instellen van het cassatieberoep, zodat de redelijke termijn is overschreden.