Belanghebbende, X, drijft samen met een ander een VOF. X is het niet eens met aanslagen IB/PVV en vergrijpboeten.

De Hoge Raad oordeelt dat wanneer een rechter eerder de informatiebeschikking heeft vernietigd, dit niet betekent dat de rechter in de latere procedure over de aanslag niet kan beslissen dat de administratie- en bewaarplicht is geschonden. De rechter is bij zijn oordeel over een aanslag namelijk niet gebonden is aan een eerder gegeven en inmiddels onherroepelijk geworden beslissing over de informatiebeschikking die betrekking heeft op diezelfde aanslag. Dat een informatiebeschikking wegens niet-naleving van de administratie- en bewaarplicht door de rechter is vernietigd, staat er niet aan in de weg dat de rechter later beslist dat de belastingplichtige de administratie- en bewaarplicht zodanig heeft geschonden dat zijn administratie niet kan dienen als grondslag voor de omzet- en winstberekening en dat daarom de op grond van die administratie aangegeven winst moet worden gecorrigeerd. Bovendien kan de rechter in de procedure over de aanslag vaststellen dat de onjuistheden in de aangifte van dien aard zijn dat moet worden aangenomen dat de belastingplichtige niet de vereiste aangifte heeft gedaan. De inspecteur moet feiten en omstandigheden stellen, en als die worden betwist, aannemelijk maken die een dergelijke verwerping van de administratie rechtvaardigen. Dit mogen ook nieuwe feiten zijn. Op grond van het voorgaande blijft het oordeel van het hof over de aanslag in stand. Het oordeel van het hof dat X voorwaardelijke opzet kan worden verweten ter zake van de vergrijpboete is echter onvoldoende gemotiveerd. Daarom moet de zaak op dit punt worden verwezen.

Lees ook het thema Informatiebeschikking: stand van zaken.

[Bron Uitspraak]