Rechtbank Gelderland oordeelt dat recreatiewoningen (bungalows en onroerende stacaravans) op een terrein voor verblijfsrecreatie als bedoeld in art. 16 onderdeel e Wet WOZ niet tot woning dienen als bedoeld in de artikelen 220a en 220e van de Gemeentewet omdat permanent wonen daarin niet is toegestaan.

Belanghebbende, X bv, is gebruiker van een camping annex bungalowpark in de gemeente Ede bestaande uit onder meer kampeerplaatsen, chalets, stacaravans, jaarplaatsen en bouwkavels. De heffingsambtenaar heeft het object afgebakend als één WOZ-object.

Rechtbank Gelderland oordeelt dat recreatiewoningen (bungalows en onroerende stacaravans) op een terrein voor verblijfsrecreatie als bedoeld in art. 16 onderdeel e Wet WOZ niet tot woning dienen als bedoeld in de artikelen 220a en 220e van de Gemeentewet omdat permanent wonen daarin niet is toegestaan. De rechtbank overweegt dat de functie van de onroerende zaak bepalend is. Bij verblijf op een recreatiepark staat niet de woonfunctie voorop, maar veeleer de recreatieve functie. Naar spraakgebruik vereisen wonen en tot woning dienen een zekere duurzaamheid en de mogelijkheid om permanent te verblijven. Een recreatiewoning daarentegen is bedoeld voor kort verblijf. De gemeente heeft gelet op het voorgaande terecht aan X bv een aanslag OZB-gebruiker opgelegd. De woondelenvrijstelling is dus ook niet van toepassing.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Gemeentewet 220e

Gemeentewet 220a

Informatiesoort: VN Vandaag

Rubriek: Belastingen van lagere overheden

Instantie: Rechtbank Gelderland

Editie: 17 september

38

Inhoudsopgave van deze editie

Gerelateerde artikelen