X bv produceert en verkoopt zelfklevend materiaal dat in de grafische industrie wordt gebruikt voor de productie van zelfklevende labels. De basis van het zelfklevende materiaal is een ‘release liner' die de drager is van andere lagen, zoals (kleef)emulsie en (siliconen)coating. De release liner heeft als functie te voorkomen dat de (kleef)emulsie en de (siliconen)coating uitdrogen voordat het materiaal wordt aangebracht op een object waarvoor het uiteindelijk is bestemd. Door de release liner is het mogelijk dat het materiaal wordt geleverd aan afnemers die het materiaal kunnen bewerken en doorverkopen. Nadat het materiaal op het object is aangebracht, blijft de release liner over als afval. In geschil is of de release liner valt onder het begrip ‘verpakkingen' in de zin van art. 80 Wbm. Rechtbank Den Haag oordeelt dat de release liner niet is aan te merken als een verpakking. De rechtbank acht daarbij niet van belang dat de liner na de verwerking als afval wordt weggegooid.
Hof Den Haag oordeelt dat de release liner moet worden aangemerkt als een verpakking. Het Hof stelt daarbij vast dat het materiaal zonder de release liner niet als verkoopbaar product bestaanbaar is, omdat zonder die release liner de (kleef)emulsie en de (siliconen)coating zouden uitdrogen. Volgens het hof dient de release liner dan ter bescherming van het materiaal tegen (voortijdige) uitdroging en heeft het derhalve een beschermende functie in de zin van art. 80 letter a Wbm. Het hof overweegt daarbij nog dat niet van belang is dat bewerking en doorlevering van het materiaal door afnemers van X bv niet mogelijk is zonder verwijdering van de liner. Het gelijk is aan de inspecteur.
Wetsartikelen:
Wet belastingen op milieugrondslag 80