Hof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep dat de parkeerduur van de geschorste auto niet relevant is en dat de naheffingsaanslag altijd wordt berekend over een tijdsduur van vier aaneensluitende tijdvakken van drie maanden. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de aftrek van een gebruiksvergoeding is beperkt tot ten hoogste het voordeel uit sparen en beleggen dat ter zake van deze bezittingen in aanmerking wordt genomen. Voor aftrek van de door X gevraagde fictieve huurvergoeding is geen plaats. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep dat de parkeerhaven is aan te merken als weg in de zin van art. 5 Wet MRB 1994. De verzuimboete is ook terecht. De heer X had zich beter op de hoogte moeten stellen van de schorsingsvoorwaarden. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de eigenaar van het dijktalud geen afsluiting heeft geplaatst en evenmin enige bebording waardoor duidelijk moet zijn dat parkeren met de auto daar verboden is. Het feitelijk voor het openbaar rijverkeer openstaande talud wordt daarom aangemerkt als weg in de zin van de Wegenverkeerswet 1994. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt dat een objectieve en redelijke rechtvaardiging aanwezig is voor de tijdelijke ongelijke behandeling van enig-eigenaren en mede-eigenaren voor de verhuurderheffing. Het gelijkheidsbeginsel is dan ook niet geschonden.

Hof Den Haag oordeelt dat de reparatiewet en de daaraan verbonden terugwerkende kracht in het geval van X geen inbreuk vormt op art. 1 EP EVRM. Ook komt deze wet niet in strijd met het rechtszekerheidsbeginsel als beginsel van behoorlijk bestuur.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat aanvaarding van de wetten inzake de Inkomensafhankelijke huurverhoging (IAH) geen voorwaarde was voor invoering van de verhuurderheffing. Ook heeft de wetgever geen formeel verband beoogd tussen een eventuele (inkomensafhankelijke) huurverhoging en de verhuurderheffing.

Advocaat-generaal Wattel is van mening dat volle eigenaren van woningen niet gediscrimineerd worden doordat na het arrest van de Hoge Raad van 8 juni 2018 (BNB 2018/144) tijdelijk geen verhuurderheffing geheven kon worden van mede-eigenaren.

Rechtbank Den Haag oordeelt dat ten aanzien van de verhuurderheffing op het niveau van regelgeving voor de jaren 2016 tot en met 2022 geen sprake is van een schending van art. 1 EP EVRM. De rechtbank verwijst voor haar oordeel naar de uitspraak van Hof Den Haag voor het jaar 2015.

Rechtbank Den Haag oordeelt dat de reparatiewetgeving uitsluitend ziet op de situatie van mede-eigendom waarvan bij X geen sprake is. Of aan die wetgeving terugwerkende mocht worden toegekend, is voor de belastingplicht van X dus niet van belang.

Rechtbank Den Haag oordeelt dat mede-eigendom en vol eigendom geen gelijke gevallen zijn voor de verhuurderheffing, zodat het niet heffen bij mede-eigendom niet in strijd is met het gelijkheidsbeginsel.

De Intrekking van de Wet maatregelen woningmarkt 2014 II (afschaffing verhuurderheffing) is in het Staatsblad gepubliceerd en treedt 1 januari 2023 in werking.

De Tweede Kamer heeft op 1 december 2022 het wetsvoorstel Afschaffing verhuurderheffing aangenomen. Het wetsvoorstel is als hamerstuk afgedaan.