Belanghebbende, X, exploiteerde in de jaren 2007, 2008 en 2010 een agrarisch loonbedrijf en stelde aan diverse werknemers auto's ter beschikking voor de uitoefening van hun werkzaamheden. Naar aanleiding van een boekenonderzoek concludeert de inspecteur dat X ten onrechte de inhouding van loonheffing achterwege heeft gelaten voor het privégebruik daarvan. Ook zou X over deze jaren bovenmatige onbelaste reiskostenvergoedingen aan zijn werknemers hebben verstrekt. Naar aanleiding van deze bevindingen worden de in geschil zijnde naheffingsaanslagen loonheffingen opgelegd met vergrijpboeten. X komt in beroep.
Volgens Rechtbank Den Haag stelt artikel 13bis, vijfde lid onder a, Wet LB méér eisen dan de enkele schriftelijke vastlegging van een verbod, zoals het houden van toezicht op het verbod en het opleggen van een passende sanctie bij overtreding daarvan. X heeft van het toezicht op het verbod en de handhaving ervan geen bewijs geleverd. De door X aangevoerde omstandigheden dat de medewerkers hard werken en lange dagen maken en er geen animo bestaat voor "uitjes" sluiten niet uit dat de auto's voor privédoeleinden kunnen worden gebruikt. Dit maakt niet dat X geen toezicht hoeft te houden op naleving van het verbod op privégebruik. De rechtbank handhaaft ook de correcties voor de bovenmatige reiskostenvergoedingen. Extrapolatie, zoals de inspecteur heeft verricht, is toelaatbaar. De rechtbank volgt het door de inspecteur op de zitting ingenomen standpunt dat de boeten moeten worden verminderd tot op 10% van het nageheven bedrag. In die zin zijn de beroepen gegrond.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 13bis
Wet op de loonbelasting 1964 15b
Algemene wet inzake rijksbelastingen 67f