Aan X is een naheffingsaanslag omzetbelasting met een aangifte- en een betaalverzuimboete opgelegd. X maakt bezwaar tegen deze drie besluiten. Bij beschikking van 25 september 2015 met het opschrift “Kennisgeving Omzetbelasting Vermindering” vernietigt de inspecteur de naheffingsaanslag omzetbelasting en betaalverzuimboete. Op 26 november 2015 kent de inspecteur een vergoeding van € 61 toe voor de kosten van bezwaar. Per brief van 27 november 2015 verklaart de inspecteur X niet-ontvankelijk in het bezwaar. Op 3 december 2015 stelt X de inspecteur in gebreke wegens het uitblijven van een uitspraak op bezwaar. Bij beschikking van 24 december 2015 met als opschrift “Uitspraak op bezwaarschrift Omzetbelasting Vermindering” vernietigt de inspecteur de aangifteverzuimboete. Per brief van 2 februari 2016 stelt X beroep in vanwege het niet tijdig beslissen op het bezwaar inzake de naheffingsaanslag en de betaalverzuimboete.
De Hoge Raad oordeelt dat een schriftelijke kennisgeving van een vermindering van een aanslag en/of een boete niet gelijk staat aan een uitspraak op bezwaar. Dat is niet anders als het bestuursorgaan met die vermindering volledig aan het bezwaar tegemoet komt. De beslissing van Hof Amsterdam dat de inspecteur nog steeds geen uitspraak heeft gedaan op het bezwaar van X tegen de naheffingsaanslag en betaalverzuimboete, geeft geen blijkt van een onjuiste rechtsopvatting. Voor het overige kan het oordeel, als verweven met waarderingen van feitelijke aard, in cassatie niet op juistheid worden onderzocht. Het hof heeft X terecht een dwangsom van € 1260 toegekend.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 4:17