Belanghebbende, X, is uitgenodigd om voor 1 april 2012 aangifte IB/PVV en Zvw te doen voor het jaar 2011. Na deze datum stuurt de inspecteur X een aanmaning. De gemachtigde van X wijst de inspecteur op het ingediende uitstelverzoek op grond van de Becon-regeling. X maakt bezwaar tegen de aanmaning en stelt de inspecteur in gebreke omdat de beslissingstermijn verstreken zou zijn. De inspecteur legt vervolgens ambtshalve aanslagen op, waartegen X bezwaar maakt.
Hof Den Haag (MK I, 21 juni 2016, BK-15/00136 en BK-15/00137, V-N Vandaag 2016/1467) oordeelt dat de stukken over het tussen de gemachtigde van X en de Belastingdienst bestaande geschil over de toepassing van de Becon-regeling niet aangemerkt kunnen worden als op de zaak betrekking hebbende stukken als bedoeld in art. 8:42 Awb. Deze stukken zijn namelijk niet van belang geweest voor de besluitvorming over het bezwaarschrift inzake de aanslagen en de andere beschikkingen die thans in geschil zijn. Verder oordeelt het hof dat de dwangsomregeling niet van toepassing is op besluiten van de Belastingdienst over uitstel voor het doen van aangifte. Het hof oordeelt voorts dat de verrekening van verliezen op de juiste wijze heeft plaatsgevonden en dat X niet in aanmerking komt voor schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn. Het hoger beroep van X is ongegrond.
De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 8:42
Algemene wet bestuursrecht 4:17