Hof Amsterdam oordeelt in hoger beroep dat de taxameter een geijkte meter is en te vergelijken is met de kassa van een winkel: uit de meter is het aantal bezette km's (met klanten) af te lezen en daarnaast het totaal aantal ritten en de omzet. Uit enkele wel bewaarde bonnen volgt een taxigebruik van slechts circa 50%.

X exploiteert sinds 2001 een taxibedrijf. Daarnaast is hij fulltime werkzaam als ICT-specialist. De taxi is een Mercedes-Benz, waarvoor in 2011 de BPM is teruggekregen. In de beschikking zijn de betreffende voorwaarden opgenomen. In 2009 heeft X net als alle andere taxi-ondernemers de 'Handreiking fiscale verplichtingen taxiondernemingen' toegestuurd gekregen, waarin staat dat de bonnen van de taxameter bewaard moeten worden en er staat een model rittenstaat in. In 2012 is X bij een waarneming ter plaatse (WTP) nogmaals gewezen op de verplichting om de km-administratie volledig bij te houden en de gegevens van de taxameter te bewaren. In 2016 constateert de inspecteur dat de gegevens van de taxameter niet zijn bewaard of zijn genoteerd op de rittenstaten. In geschil is de BPM-naheffingsaanslag van € 12.111, alsmede de vergrijpboete van € 4844. Rechtbank Noord-Holland handhaaft de aanslag, maar matigt de boete – conform het uiteindelijke standpunt van de inspecteur – tot 25% (grove schuld). X stelt in hoger beroep dat de dekkingsgraad op basis van de omzet en gereden km's een waarheidsgetrouw beeld laat zien van het daadwerkelijke taxigebruik en dat hij op die manier ook zijn chauffeurs controleert.

Hof Amsterdam oordeelt dat de taxameter een geijkte meter is en te vergelijken is met de kassa van een winkel: uit de meter is het aantal bezette km's (met klanten) af te lezen en daarnaast het totaal aantal ritten en de omzet. De enkele taxameterbonnen die wel zijn bewaard laten grote onregelmatigheden zien en duiden op een taxigebruik van slechts circa 50%. Bovendien is een privérit waarbij een verkeersboete is opgelegd, ook niet als zodanig verantwoord. X maakt dus niet aannemelijk dat de auto nagenoeg geheel (90%) voor taxivervoer is gebruikt. De door X berekende dekkingsgraad is ook niet betrouwbaar. Uit de rittenstaten blijkt namelijk een sterk wisselende prijs per eenheid. De uitspraak van de rechtbank wordt ook voor het overige bevestigd.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 67f

Algemene wet inzake rijksbelastingen 52

Wet op de belasting van personenauto's en motorrijwielen 1992 16

Informatiesoort: VN Vandaag

Rubriek: Belastingheffing van motorrijtuigen, Fiscaal bestuurs(proces)recht

Instantie: Hof Amsterdam

Editie: 13 augustus

9

Inhoudsopgave van deze editie

Gerelateerde artikelen