Hof 's-Gravenhage oordeelt na verwijzing door de Hoge Raad dat X te kwader trouw is door zijn witwasinkomsten niet aan te geven. Vanwege het overschrijden van de redelijke termijn wordt de vergrijpboete gematigd tot € 60.000.

X dient in maart 2011 via een adviseur zijn IB-aangifte over 2010 in. Even later verzoekt een andere adviseur toch om uitstel voor het indienen van de aangifte en dit uitstel wordt verleend. Na een strafrechtelijke veroordeling wegens gewoontewitwassen wordt in april 2016 een IB-navorderingsaanslag en een vergrijpboete van (uiteindelijk) € 65.000 opgelegd. Volgens Hof Amsterdam was de navorderingstermijn toen al verstreken. De Hoge Raad (28 februari 2020, 19/01613) oordeelt echter dat de inspecteur niet hoeft te onderzoeken of een belastingplichtige daadwerkelijk belang heeft bij zijn uitstelverzoek. Ook als de aangifte al is gedaan, dan nog wordt de navorderingstermijn verlengd met de duur van het uitstel. Verwijzing volgt

Hof 's-Gravenhage oordeelt dat X te kwader trouw is door zijn witwasinkomsten niet aan te geven. Er is geen vereiste aangifte gedaan, zodat de bewijslast ten nadele van hem wordt omgekeerd en verzwaard. De door de inspecteur geschatte inkomsten zijn tot € 998.000 redelijk. De box 1-heffing wordt daarom € 90.085 lager. Vanwege het overschrijden van de redelijke termijn wordt de boete voorts gematigd tot € 60.000. Het hoger beroep van de inspecteur is gegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet inzake rijksbelastingen 9

Algemene wet inzake rijksbelastingen 16

Informatiesoort: VN Vandaag

Rubriek: Fiscaal bestuurs(proces)recht

Instantie: Hof Den Haag

Editie: 27 januari

10

Inhoudsopgave van deze editie

Gerelateerde artikelen