X is het niet eens met navorderingsaanslagen IB/PVV over de jaren 1995, 1996, 2002 en 2003 (met verhogingen respectievelijk boeten) die de inspecteur hem heeft opgelegd vanwege buitenlandse banktegoeden.
Rechtbank 's-Gravenhage oordeelt dat de navorderingsaanslagen IB/PVV over de jaren 1995, 2002 en 2003 terecht aan X zijn opgelegd nu aannemelijk is dat X rekeninghouder was van een bankrekening bij Van Lanschot Bankiers in Luxemburg. Dit gelet op het feit dat in het systeem van de Belastingdienst slechts één persoon voorkomt met de naamcombinatie van X (achternaam en achternaam partner) en de omstandigheid dat X in de ‘verklaring in het buitenland aangehouden bankrekening(en)' heeft erkend houder te zijn van de bewuste rekening. De navorderingsaanslag over 1996 wordt echter vernietigd nu de Belastingdienst bij het opleggen van deze aanslag onvoldoende voortvarendheid heeft betracht. De rechtbank heeft er begrip voor dat de Belastingdienst de bezwaarfase 1995 heeft afgewacht alvorens de navorderingsaanslag 1996 op te leggen. Nadat X in april 2008 het bezwaar tegen de navorderingsaanslag 1995 had gemotiveerd en daarbij had ontkend rekeninghouder te zijn, was er voor de Belastingdienst echter geen goede reden meer om te wachten met het opleggen van de navorderingsaanslag 1996. Door toch nog acht maanden te wachten, heeft de Belastingdienst onvoldoende voortvarendheid betracht.
De verhoging 1995 wordt verminderd in verband met undue delay. De boetes over 2002 en 2003 worden niet verminderd vanwege de geringe hoogte hiervan. X ontvangt ten slotte een schadevergoeding van € 500 in verband met een overschrijding van de redelijke termijn van berechting.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 8:73
Algemene wet bestuursrecht 8:29
Algemene wet inzake rijksbelastingen 27e
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting
Instantie: Rechtbank 's-Gravenhage
Editie: 3 januari