Belanghebbenden, X NL, Y NL bv, A bv en B bv, houden zich bezig met het vervoeren en bezorgen van post. Voor de VPB- en btw-heffing maken zij deel uit van een f.e. Over het tijdvak maart 2013 dragen zij op aangifte circa € 1,5 mln af aan pseudo-eindheffing hoog loon (crisisheffing), over het tijdvak maart 2014 bedraagt de afdracht ruim € 850.000. De crisisheffing heeft onder andere betrekking op bonussen die in 2012 en 2013 zijn uitgekeerd, en betrekking hebben op in een eerder jaar verrichte arbeid. In geschil is of de crisisheffing in strijd is met art. 1 en het systeem van de Wet LB 1964, art. 1 EP EVRM en het gelijkheidsbeginsel/discriminatieverbod. Het geschil spitst zich hierbij toe op de vraag of de terugwerkende kracht die in de regeling besloten ligt ontoelaatbaar is.
Hof Den Haag oordeelt dat de crisisheffing niet in strijd is met art. 1 en het systeem van de Wet LB 1964. Ook is er geen strijd met art. 1 EP EVRM en het gelijkheidsbeginsel/discriminatieverbod. Het hof verwijst daarbij naar de arresten van de Hoge Raad van 29 januari 2016, nr. 15/03090 (V-N 2016/7.18) en 15/00340 (V-N 2016/7.17); zie ook TaxVisions editie 5 februari 2016. Ook volgt uit deze arresten dat de terugwerkende kracht is geoorloofd. Dat een deel van de salarissen, die zijn uitbetaald in 2012 en 2013, hun oorsprong vinden in werkzaamheden die zijn verricht in het jaar 2011 en 2012, en ten titel van bonus voor een van die jaren zijn aangemerkt, acht het hof verder niet van belang. Het gelijk is aan de inspecteur.
Lees ook het thema Eindheffingen: Loonbelasting heffen van de werkgever.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 32bd
Wet op de loonbelasting 1964 1