Belanghebbende, mevrouw X, is oncologisch verpleegkundige en staat ingeschreven in het BIG-register. In 2013 werkt zij 24 uur per week in loondienst van een ziekenhuis. In geschil is of X voor haar overige inkomsten als IB-ondernemer kwalificeert. X verleent namelijk - via in totaal zes bemiddelingskantoren – zorg aan cliënten van zorgaanbieders. Volgens Rechtbank Den Haag maakt het niet uit dat de AWBZ niet zou toestaan dat rechtstreeks (thuis)zorg in natura wordt verleend aan de zorgvragers. Beslissend is dat X voldoende zelfstandigheid bezit ten opzichte van de toegelaten zorgaanbieders (vgl. HR 21 april 1993, nr. 28 257, V-N 1993/1504, 10). Zo voert X de werkzaamheden naar eigen inzicht uit, is in een aantal gevallen rechtstreeks aan de zorgvragers gefactureerd, mag X bij ziekte of vakantie zelf voor vervanging zorgen en is zij samen met de patiënt, huisarts, familie en andere verpleegkundigen verantwoordelijk voor het opstellen en uitvoeren van de zorgplannen. De inspecteur gaat in hoger beroep.
Hof Den Haag oordeelt dat sprake is van IB-ondernemerschap ondanks dat de zorginstellingen rechtstreeks contracteren met de zorgvragers en dat de instellingen (eind)verantwoordelijk zijn voor de kwaliteit van de zorg en het opstellen van de zorgplannen. X is ten opzichte van de zorginstellingen voldoende zelfstandig door niet slechts incidenteel opdrachten te aanvaarden en door voor meerdere opdrachtgevers te werken. X is voorts verplicht een beroepsaansprakelijkheidsverzekering af te sluiten, wat erop duidt dat zij aansprakelijk is voor (medische) fouten. Aangezien X niet aan urencriterium van de zelfstandigenaftrek voldoet, is het beroep van de inspecteur slechts in zoverre gegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.8