Hof Amsterdam oordeelt dat de controle van de aangiften van X niet voortvloeit uit een risicoselectie op basis van een criterium dat jegens hem leidt tot een schending van een grondrecht. Het is aannemelijk dat de aangifte aan controle is onderworpen wegens het aangiftegedrag van de adviseur van X.
De inspecteur volgt de IB-aangiften van X. Naar aanleiding van het aangiftegedrag van de adviseur van X volgt een onderzoek. De inspecteur vraagt vervolgens om specificaties van de in aftrek gebrachte specifieke zorgkosten. Omdat X geen stukken indient, legt de inspecteur IB-navorderingsaanslagen op aan X. Op de verzoeken om ambtshalve vermindering verleent de inspecteur vervolgens nog aftrek wegens extra uitgaven voor kleding en beddengoed en dieetkosten. X gaat in beroep. Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat X geen recht heeft op verdere aftrek van zorgkosten. X gaat in hoger beroep. Daarin stelt hij tevens dat zijn gegevens ten onrechte zijn opgenomen in de FSV-databank en dat het onrechtmatig is dat zijn aangifte op grond van het zogenaamde ‘project 1043’ is uitgeworpen voor controle.
Hof Amsterdam oordeelt dat de controle van de aangiften van X niet voortvloeit uit een risicoselectie op basis van een criterium dat jegens hem leidt tot een schending van een grondrecht. Het hof wijst daarbij op de jurisprudentie van de Hoge Raad. Het is aannemelijk dat de aangifte aan controle is onderworpen wegens het aangiftegedrag van de adviseur van X. De inspecteur heeft dan ook niet onrechtmatig gehandeld door gebruik te maken van de bevindingen van de controle van de aangifte van X. Met betrekking tot de overige geschilpunten volgt het hof het oordeel van de rechtbank.
Lees ook het thema Aangiftecontrole door de Belastingdienst: Fiscaalrechtelijke aspecten.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 7:15
Wet inkomstenbelasting 2001 6.17
Instantie: Hof Amsterdam
Rubriek: Inkomstenbelasting, Fiscaal bestuurs(proces)recht
Editie: 1 april
Informatiesoort: VN Vandaag