De staatssecretaris komt met een goedkeuring voor de toepassing van de doorschuifregeling in het aanmerkelijk belang bij een vereenvoudigde zusterfusie. De goedkeuring is opgenomen in een conceptbesluit dat ter goedkeuring aan de Tweede Kamer is voorgelegd, vooruitlopend op wetgeving die per 1 januari 2025 in werking moet treden.

Tussentijdse gedeeltelijke aflossingen op de bestaande eigenwoningschuld (EW-schuld) stuiten de 30-jaarstermijn voor renteaftrek niet. Dat blijkt uit een standpunt van de Kennisgroep onroerende zaken.

Sondevoeding is geen farmaceutisch hulpmiddel. Forfaitaire aftrek is volgens de Kennisgroep niet-winst wel mogelijk als de voeding onderdeel is van een dieet op medisch voorschrift.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de inspecteur terecht de tijdsevenredige berekening van de arbeidskorting voor de AOW toepast in het jaar waarin X de AOW-gerechtigde leeftijd bereikt.

Hof Amsterdam stelt de proceshouding van (de gemachtigde van) X cv aan de kaak. Ook de ontvanger krijgt een veeg uit de pan. Het hof wijst er verder op dat X cv inmiddels in een procedure over € 49 aan vervolgingskosten een vergoeding van in totaal € 14.909,50 claimt. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

Hof Amsterdam oordeelt dat het bedrag van de kosten van de naheffingsaanslag in het Besluit gemeentelijke parkeerbelastingen rechtmatig is.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat het vermoeden is gerechtvaardigd dat X gebruik heeft gemaakt van valse giftkwitanties van de stichting en hij zich er ten tijde van het doen van de aangiften bewust van is geweest dat de in de aangiften opgevoerde giftenaftrek onjuist was. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof ’s-Hertogenbosch deelt niet X' klacht dat de rechtbank vooringenomen was in X' zaak. Dat de rechtbank enkele (bewijs)oordelen heeft gegeven die niet in X' voordeel waren, is daarvoor niet voldoende. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

De Dienst Toeslagen heeft het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst/Toeslagen gewijzigd. Aanleiding voor de wijziging is de inwerkingtreding van een aantal wetswijzigingen naar aanleiding van de Wet overige fiscale maatregelen 2022 (V-N 2022/5.3.2).

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat de ambtshalve aanslagen VPB terecht en niet tot te hoge bedragen zijn opgelegd, en dat de verzuimboetes terecht zijn opgelegd maar verminderd moeten worden vanwege de lange behandelduur van het bezwaar en beroep.

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de verzuimboete voor het te laat indienen van de aangifte VPB 2020 terecht is opgelegd, ondanks dat de herinnering en aanmaning naar een onjuist postadres zijn verstuurd.

Hof Amsterdam oordeelt dat het versturen van de aanmaning en het dwangbevel niet vallen binnen de werkingssfeer van het EU-recht. X claimt vergeefs een schadevergoeding van € 1.867.568. Hij wordt veroordeeld in de kosten van het geding in hoger beroep van € 30.030.

De renseigneringsverplichting voor aangewezen administratieplichtigen wordt op een aantal technische punten aangepast. Dat staat in een ontwerpbesluit, dat in het kader van een voorhangprocedure is aangeboden aan de Eerste en Tweede Kamer.

Advocaat-generaal Pauwels ziet geen ruimte voor de belastingrechter om te toetsen of het niet-betalen van parkeerbelasting verwijtbaar is dan wel of het in rekening brengen van de (volledige) kosten passend en geboden is.

Hof Amsterdam volgt de rechtbank in de vaststelling dat het beroep uitsluitend ziet op de aanslag en niet op de aanmaningskosten. De rechtsmiddelen tegen de aanslag zijn uitgeput voordat beroep werd ingesteld. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de eind 2020 ontvangen informatie een nieuw feit is. X hoefde niet vooraf geïnformeerd te worden over de navordering, omdat de (verlengde) aanslagtermijn dreigde te verstrijken.

De Hoge Raad oordeelt dat bij toekenning van een vergoeding van proceskosten punt 1 van onderdeel B2 van de Bijlage bij het Besluit proceskosten bestuursrecht buiten toepassing moet blijven. Het verschil in vergoeding van de proceskosten tussen belasting- en premiezaken voor de bezwaarfase en overige zaken is onvoldoende onderbouwd.

Advocaat-generaal Ćapeta concludeert dat het niet in strijd met het EU-recht is dat de Varhoven administrativen sad een zaak behandelt waarin een schadevergoeding wordt gevorderd en waarin zij de verwerende partij is.