Belanghebbenden zijn eigenaren van vele huurwoningen. Zij voldoen over de jaren 2013 - 2015 verhuurderheffing. Belanghebbenden zijn van mening dat de verhuurderheffing in strijd is met het recht op het ongestoord genot van eigendom zoals verwoord in art. 1 EP. Volgens belanghebbenden voldoet de verhuurderheffing niet aan de vereisten voor ‘lawfulness'. Tevens dient de verhuurderheffing volgens belanghebbenden geen voldoende gerechtvaardigd algemeen belang en voorziet de verhuurderheffing niet in een ‘fair balance' tussen de eisen van het algemeen belang en de fundamentele rechten van de verhuurders. Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de verhuurderheffing niet in strijd is met art. 1 EP, omdat de keuze voor de invoering van een verhuurderheffing aan de wetgever is en dat deze keuze niet evident van redelijke grond is ontbloot. Ook vormt de terugwerkende kracht volgens de rechtbank geen inbreuk op art. 1 EP, omdat al vóór 1 januari 2013 voorzienbaar was dat de wetgever de verhuurderheffing met terugwerkende kracht tot 1 januari 2013 wilde invoeren. Het gelijk is aan de inspecteur.
Hof Amsterdam oordeelt dat de verhuurderheffing niet in strijd is met art. 1 EP. Volgens het hof is de wetgever namelijk, gegeven de ruime beoordelingsvrijheid die hem toekomt bij de doelstellingen die hij zich met de verhuurderheffing heeft gesteld, niet getreden buiten de marge die redelijkerwijs in acht behoort te worden genomen. Verder is het hof van oordeel dat belanghebbenden niet aannemelijk maken dat de verhuurderheffing voor hen een buitensporige last oplevert. Ten aanzien van de keuze van de heffingsgrondslag (de huurtoeslaggrens) merkt het hof op dat deze keuze niet heeft geleid tot het ontbreken van een fair balance. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.
Wetsartikelen:
Wet maatregelen woningmarkt 2014 II 1