B, de vader van belanghebbende, X, overlijdt in 1974. Tot de nalatenschap behoort het recht van erfpacht van een winkel met magazijn, kantoorruimte en bovenwoning. X, zijn broers en zussen (de kinderen) en hun moeder zijn de erfgenamen. De moeder overlijdt in 1986. De kinderen zijn de erfgenamen. Op 18 juni 1990 wordt een akte opgemaakt waarbij het recht van erfpacht van de onroerende zaak wordt verdeeld. In 1991 verkoopt de Staat der Nederlanden de blote eigendom van de onroerende zaak aan de kinderen. In 2010 overlijdt een van de zussen (D). Haar zoon (M) is de enige erfgenaam. In 2011 verkoopt M zijn aandeel in de onroerende zaak aan de overgebleven broers en zussen. X stelt dat ter zake van deze verkrijging geen overdrachtsbelasting is verschuldigd, omdat er sprake is van een verdeling van een nalatenschap en er voor de overdrachtsbelasting dus geen belaste verkrijging is.
Rechtbank Gelderland oordeelt dat de verkrijging in 2011 niet kan worden aangemerkt als een (opvolgende) verdeling van een nalatenschap, als bedoeld in art. 3 lid 1 onderdeel b WBR. De rechtbank overweegt daarbij dat in 1990 een einde is gekomen aan de tussen de kinderen bestaande gemeenschap van een nalatenschap. Volgens de rechtbank is na de verdeling in 1990 een nieuwe rechtsverhouding tussen de deelgenoten ontstaan. Verder wijst de rechtbank er nog op dat het recht van erfpacht bij de verwerving van de blote eigendom in 1991 door vermenging teniet is gegaan en dat er toen een nieuwe gemeenschap is ontstaan die de volle, onbezwaarde eigendom omvat. Het gelijk is aan de inspecteur.
Wetsartikelen:
Wet op belastingen van rechtsverkeer 3
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Belastingen van rechtsverkeer
Instantie: Rechtbank Gelderland
Editie: 1 november