Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat X voor toepassing van het belastingverdrag Nederland-Turkije inwoner is van Nederland.

Het kabinet wil aanvullende maatregelen introduceren die dividendstripping moeten voorkomen en bestrijden. Dit schrijft staatssecretaris Van Rij van Financiën aan de Tweede Kamer. Van Rij verwacht dat de maatregelen niet eerder dan 1 januari 2024 ingevoerd kunnen worden.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de door Rechtbank Gelderland toegekende vergoedingen niet te laag zijn. De proceskostenvergoeding per zaak is verlaagd naar € 50 omdat strikte toepassing van de forfaitaire regeling zou leiden tot een proceskostenvergoeding die de werkelijk gemaakte kosten ver zou overtreffen.

Staatssecretaris Van Oostenbruggen van Financiën heeft de nota naar aanleiding van het verslag bij het wetsvoorstel Overige fiscale maatregelen 2025 naar de Eerste Kamer gestuurd. Van Oostenbruggen gaat in op vragen over de samenloop van onderworpenheidstoetsen in de vennootschapsbelasting en Pijler 2, de voorgestelde aanpassing van de objectvrijstelling bij de buiten beschouwing blijvende vaste inrichting en de invoering van GAAR uit ATAD1 in de vennootschapsbelasting.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat het aangifteprogramma als extra service een berekening maakt van de teruggaaf onder het voorbehoud dat hieraan geen rechten kunnen worden ontleend. X beroept zich dus vergeefs op het vertrouwensbeginsel. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat Rechtbank Midden-Nederland ten onrechte heeft geoordeeld dat aan een proceskostenvergoeding niet wordt toegekomen als rechtsbijstand is verleend op ‘no cure no pay’-basis. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Rechtbank Rotterdam overweegt dat het uit het oogpunt van rechtsontwikkeling wenselijk is dat Dienst Toeslagen in hoger beroep komt tegen uitspraken waar zij het niet mee eens is.

Hof Amsterdam verklaart zowel het principale hoger beroep van X als het incidentele hoger beroep van de heffingsambtenaar gegrond voor zover het de ISV betreft.

De Staatssecretaris van Financiën keurt met toepassing van de hardheidsclausule goed, voor zover nodig, dat X BV haar jaar als bedoeld in art. 7 lid 2 Wet VPB 1969, voor 2024-2025 mag splitsen volgens art. XIV van het Eindejaarsbesluit 2023 (V-N 2024/4.2.2), zonder een overeenkomstige wijziging van het statutair vastgestelde boekjaar.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de wet niet de mogelijkheid biedt om opnieuw een rechtsgang te doorlopen over dezelfde aanslag. Het verzoek om ambtshalve vermindering is terecht door de inspecteur afgewezen.