X bv draagt over het tijdvak maart 2014 op aangifte € 36.964 af aan pseudo-eindheffing hoog loon (crisisheffing). In geschil is of de crisisheffing in strijd is met het vertrouwens- en rechtszekerheidsbeginsel uit art. 1 Eerste Protocol EVRM, omdat was (toe)gezegd dat de heffing alleen voor het jaar 2013 zou gelden. Rechtbank Den Haag oordeelt dat de verlenging van de crisisheffing niet in strijd is met het vertrouwens- en rechtszekerheidsbeginsel uit art. 1 Eerste Protocol EVRM. Volgens de rechtbank heeft de wetgever namelijk, voorafgaand aan de keuze tot verlenging van de crisisheffing, een uitvoerige belangenafweging gemaakt, waarom is afgezien van afschaffing van de crisisheffing. De keuze tot verlenging van de crisisheffing is volgens de rechtbank ook niet ontbloot van elke redelijke basis. Dat eerder is gezegd dat de heffing alleen in het jaar 2013 zou plaatsvinden, acht de rechtbank niet van belang. Het gelijk is aan de inspecteur.
Hof Den Haag oordeelt dat de verlenging van de crisisheffing niet in strijd is met art. 1 Eerste Protocol EVRM. Verder merkt het hof op dat art. 32bd Wet LB 1964 ook niet in strijd is met art. 1 Wet LB 1964 (en met de wetssystematiek). Het hof verwijst daarbij naar de arresten van de Hoge Raad van 29 januari 2016 (nr. 15/00340, V-N 2016/7.17 en nr. 15/03090, V-N 2016/7.18 en J. Nietveld, Crisisheffing mag van Hoge Raad, TaxVisions editie 5 februari 2016). Het hof wijst er ook nog op dat de Hoge Raad in deze arresten de dubbele heffing en de terugwerkende kracht, die in de regeling van de crisisheffing besloten liggen, aanvaardbaar heeft geacht. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank. Lees ook het thema Algemeen: Thema Eindheffingen: Loonbelasting heffen van de werkgever.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 32bd