Hof Arnhem-Leeuwarden acht het bezwaar in hoger beroep ontvankelijk maar oordeelt wel dat de bestreden navorderingsaanslag tijdig is opgelegd en correct is bekendgemaakt.

De voorzieningenrechter van Rechtbank Den Haag oordeelt dat X zich in de toekomst moet onthouden van de beledigende uitlatingen jegens ambtenaren van de Belastingdienst. X verbeurt een dwangsom van € 25.000 voor iedere onrechtmatige uitlating tot een maximum van € 1.000.000.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de rechtbank de aanmaningen al heeft vernietigd, zodat het hoger beroep X in zoverre niet in een betere positie kan brengen. Het hoger beroep kan X eventueel wel in een betere positie brengen met betrekking tot de bijkomende beslissingen van de rechtbank.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X niet slaagt in het bewijs dat maximaal 500 km's privé met de auto is gereden. De rittenregistratie sluit namelijk niet aan bij de km-standen van de RDW. De inspecteur maakt echter niet aannemelijk dat X met (voorwaardelijke) opzet de bijtelling niet heeft aangegeven.

Het Kerst-arrest¹ en de juni-arresten², in combinatie met de nasleep van het besluit om niet-bezwaarmakers geen rechtsherstel te bieden (Kamerstukken II 2022/23, 32140, nr. 137), hebben de fiscale praktijk ertoe gebracht om tegen elke fiscale beschikking met een ‘gevoelde onevenredigheid’ bezwaar te maken. Op (zakelijke) social media regent het dan ook berichten met slogans als ‘bezwaar, bezwaar, bezwaar’.

De Hoge Raad oordeelt dat de klachten van X niet kunnen leiden tot vernietiging van de verwijzingsuitspraak (art. 81 lid 1 Wet RO). Ambtshalve wordt overwogen dat meer dan twee jaren zijn verstreken na het instellen van het cassatieberoep, zodat de redelijke termijn is overschreden.