Bij het scannen van het aangiftebiljet inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen van L over het jaar 2002 is een fout opgetreden. Dit leidt tot een onterechte voorlopige teruggave inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen van € 477.785. De Belastingdienst is tot executiemaatregelen overgegaan. Het geld staat echter niet meer op de bankrekening van L. Volgens L is A een stroman die zij kende via appellant, X. Het bedoelde bedrag zou door L en A zijn opgenomen en aan X ter hand zijn gesteld, nadat A er een deel van zou hebben ontvangen. X heeft verklaard dat hij niets met deze geschiedenis te maken heeft. De rechtbank overweegt op 5 januari 2006 dat niet uitgesloten kan worden dat niet L maar X over het verdwenen bedrag beschikte. Op 20 januari 2006 heeft de ontvanger derdenbeslag ten laste van L onder X gelegd tot verhaal van hetgeen de ontvanger uit hoofde van een dwangbevel van 20 september 2004 van L te vorderen heeft. Rechtbank Arnhem acht de verklaring voor recht dat X uit hoofde van onrechtmatige daad aansprakelijk is jegens de ontvanger wegens onverhaalbaarheid van het tegen L uitgevaardigde dwangbevel van 20 september 2004 terzake van het bedrag aan door L teveel terugontvangen inkomstenbelasting 2002, toewijsbaar. Ook de vordering om X te veroordelen tot betaling aan de ontvanger van de aan L opgelegde negatieve aanslag inkomstenbelasting 2002, vermeerderd met de kosten van vervolging en de invorderingsrente is toewijsbaar. X komt in hoger beroep.
Hof Arnhem overweegt dat de civiele rechter als vaststaand moet aannemen dat X zich schuldig heeft gemaakt aan de feiten waarvoor hij onherroepelijk strafrechtelijk is veroordeeld. Het gaat om het medeplegen van witwassen van het aan L ten onrechte uitgekeerd belastinggeld. Daarmee is tevens het onrechtmatig handelen van X jegens de ontvanger gegeven. Nu X niet is opgekomen tegen de hoogte van de schade die de ontvanger volgens de rechtbank door dit onrechtmatig handelen heeft geleden is de vordering tot betaling aan de ontvanger van het betreffende bedrag terecht toegewezen. X wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de kosten van het hoger beroep.