Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat er geen algemene rechtsregel bestaat dat in procedures over aanmaningskosten en andere vervolgingskosten een wegingsfactor 1 moet worden toegepast voor de proceskostenvergoeding.

X maakt bezwaar tegen twee bedragen aan betekeningskosten. De ontvanger verklaart het bezwaar gegrond en kent X een kostenvergoeding toe op basis van wegingsfactor 0,25 voor de zwaarte van de zaak.

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat er geen algemene rechtsregel bestaat dat in procedures over aanmaningskosten en andere vervolgingskosten een wegingsfactor 1 moet worden toegepast voor de proceskostenvergoeding. Dit volgt niet uit het door X aangehaalde arrest HR 20 september 2019, ECLI:NL:HR:2019:1314, V-N 2019/44.17. Het gewicht van de zaak moet altijd per geval worden bekeken en in dit geval is een wegingsfactor 0,25 voor de bezwaarfase voldoende. Het beroep van X op de meerderheidsregel faalt in dit kader. Verder heeft X geen recht op een vergoeding van immateriële schade omdat X na de uitspraak op bezwaar geen spanning en frustratie meer heeft gehad. Het beroep van X is wel gegrond vanwege een door de inspecteur toegegeven schending van het motiveringsbeginsel.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 8:75

Algemene wet bestuursrecht 7:15

Informatiesoort: VN Vandaag

Rubriek: Invordering, Fiscaal bestuurs(proces)recht

Instantie: Rechtbank Noord-Holland

Editie: 9 november

1

Inhoudsopgave van deze editie

Gerelateerde artikelen