Het model werd tussen 2013 en 2019 binnen Toeslagen gebruikt om te selecteren welke nieuwe aanvragen of wijzigingen in bestaande toeslagaanvragen voor een handmatige behandeling in aanmerking kwamen. Bij gebruik van het model kregen de verschillende indicatoren door het model steeds een andere weging mee. Data-analisten en medewerkers van Toeslagen bepaalden welke indicatoren aan het model werden aangeboden. Het model berekende hierna steeds opnieuw welke indicatoren en welke grenswaarden de beste inschatting konden geven van een juiste of onjuiste toeslagaanvraag of wijziging. Het model werd constant aangepast en was continu in ontwikkeling.
De indicatoren werden in onderlinge samenhang gewogen in plaats van individueel. Het is daarom niet mogelijk om aan te geven wat het effect van een individuele indicator is op de hoogte van de risicoscore door de tijd heen. Het effect van een indicator is wel zichtbaar, maar de impact op de risicoscore niet. Om het gevolg van een hoge risicoscore in het model voor een individu of een groep te kunnen inschatten, moet gekeken worden naar de daadwerkelijk gecontroleerde aanvragen door medewerkers in plaats van alleen naar de hoogste risicoscores.
Het model bevatte geen automatische besluitvorming over het recht op toeslag. De besluitvorming kwam altijd voor rekening van medewerkers die de aanvragen beoordeelden.
Naar aanleiding van het verzoek van de Kamer wordt bij Toeslagen gestart met een analyse op de uitkomsten van het model over de periode 2014-2019. Het resultaat van de analyse wordt in februari 2022 verwacht.
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Toeslagen en zorgverzekeringswet
Regelgevende instantie: Ministerie van Financiën
Editie: 10 december