De inspecteur wijkt af van de door X ingediende aangifte ib/pvv over het jaar 2007. Op 29 oktober 2010 wordt de in geschil zijnde aanslag ib/pvv over dat jaar opgelegd. De uitspraak op bezwaar wordt gedaan op 22 mei 2012. Het geschil bij de rechtbank en het hof spitst zich met name toe op de vraag of schending van de informatieverplichting van art. 47 AWR hier leidt tot intreding van de omkering en verzwaring van de bewijslast. X is van mening dat daarvoor een onherroepelijke informatiebeschikking vereist is. Die is echter niet vastgesteld, zodat volgens X geen omkering kan volgen. Het hof heeft geoordeeld dat hier nog het oude art. 25 lid 3 AWR van toepassing is, zoals dat gold vóór 1 juli 2011. Aan een informatiebeschikking wordt volgens het hof dan nog niet toegekomen. Nu X niet aan de informatieplicht van art. 47 AWR heeft voldaan, rust op hem de last overtuigend aan te tonen dat de aanslag onjuist is. Volgens het hof is X daarin niet geslaagd. X komt in cassatie.
De Hoge Raad beslist dat de Wet van 27 mei 2011, Stb. 2011, 301, op 1 juli 2011 in werking is getreden. In deze wet is niet voorzien in overgangsrecht. Daarom komt aan de nieuwe regels onmiddellijke werking toe. Voor elke vanaf 1 juli 2011 gedane uitspraak op bezwaar geldt dat de inspecteur zich slechts op de omkering en verzwaring van de bewijslast kan beroepen indien hetzij een informatiebeschikking onherroepelijk is geworden, hetzij de vereiste aangifte niet is gedaan. De Hoge Raad merkt nog op dat de vanaf 1 juli 2011 in artikel 27e, lid 1, AWR opgenomen eis van een informatiebeschikking niet kan worden gesteld indien het (hoger) beroep is gericht tegen een uitspraak op bezwaar die is gedaan voor 1 juli 2011. Aangezien de uitspraak op bezwaar is gedaan na 1 juli 2011 had er een informatiebeschikking genomen moeten worden. Nu deze ontbreekt blijft omkering van de bewijslast als bedoeld in artikel 27e, lid 1 AWR buiten toepassing. Het cassatieberoep is gegrond.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 27e
Algemene wet inzake rijksbelastingen 47
Algemene wet inzake rijksbelastingen 52a