Erflater was op 1 januari 2014 eigenaar van een woning in de gemeente Zederik en een perceel gelegen op enige afstand van de woning. Tussen de woning en het perceel liggen diverse woningen en zijstraten. De heffingsambtenaar bakent de onroerende zaken af als twee WOZ-objecten. Het perceel beschouwt hij als niet-woning en hij legt hiervoor een aanslag OZB eigenarenbelasting op tegen het hoge OZB-tarief en tevens een aanslag gebruikersbelasting. Erflater (en later zijn erfgenamen, zijnde belanghebbenden) betoogt dat de woning en het perceel een samenstel vormen en dat voor dit samenstel het lagere eigenaren OZB-tarief voor woningen geldt en een vrijstelling voor de gebruikersbelasting.

Advocaat-generaal IJzerman is van mening dat heffingsambtenaar, rechtbank en hof de woning en het op enige afstand gelegen perceel terecht niet als samenstel hebben aangemerkt. Voor samenstelvorming is onder meer vereist dat de eigendommen ‘naar de omstandigheden beoordeeld bij elkaar horen'. De A-G leidt uit wetsgeschiedenis en jurisprudentie af dat dit vergt dat de objecten in samenhang beschouwd, onderdeel vormen van een functioneel gebied, waarin de afzonderlijke objecten complementair aan elkaar zijn. Daarvan uitgaande stemt de A-G in met het oordeel van het hof dat van een samenstel geen sprake is. Volgens de A-G laten de stukken van het geding en de daaruit blijkende omstandigheden van het geval geen andere conclusie toe dan dat het perceel en de woning niet als een samenstel kunnen worden aangemerkt. De A-G adviseert de Hoge Raad het cassatieberoep van belanghebbenden ongegrond te verklaren.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet waardering onroerende zaken 16