X dient een tuchtklacht in bij het Regionaal Tuchtcollege tegen een radioloog. In hoger beroep wraakt X een lid van het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg, omdat deze lid was van dezelfde werkgroep Tuchtrecht als de aangeklaagde radioloog. De wrakingskamer oordeelt dat dit lidmaatschap bij X de vrees kon wekken voor onvoldoende distantie, en wijst het wrakingsverzoek toe. A-G Valk adviseert de Hoge Raad, naar aanleiding van een vordering tot cassatie in het belang der wet, deze beslissing te vernietigen. Volgens de A-G is het enkele lidmaatschap van een professionele werkgroep onvoldoende om rechterlijke onpartijdigheid in twijfel te trekken.

De Hoge Raad oordeelt dat het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg een wrakingsverzoek tegen een lid van dat tuchtcollege kon toewijzen. De Hoge Raad stelt vast dat de wrakingskamer van het Centraal Tuchtcollege bij de beoordeling van het wrakingsverzoek de juiste maatstaf heeft gebruikt. Bij het oordeel of in een concreet geval aan deze maatstaf is voldaan, komt het Centraal Tuchtcollege als wrakingsrechter ruime beoordelingsvrijheid toe. In deze zaak berust het verzoek tot wraking erop dat het lid-beroepsgenoot samen met de aangeklaagde radioloog, die dus procespartij is, deel uitmaakt van een kleine werkgroep waarin tuchtrechtelijke uitspraken worden besproken. Volgens de Hoge Raad kan een wrakingsverzoek op deze grond niet categorisch worden afgewezen. Het oordeel van het Centraal Tuchtcollege geeft volgens de Hoge Raad geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting en de wrakingsbeslissing kan in stand blijven. Dit impliceert echter niet dat een dergelijk verzoek in de hiervoor bedoelde omstandigheid altijd moet worden toegewezen.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden 6

Algemene wet bestuursrecht 8:15